۰ نظر
۲۹ دی ۹۶ ، ۱۷:۱۲
شعرهایی که شما را می‌خوانند.
صفحه اینستاگرام:
instagram.com/Behnam_Abdollahi_P
منوی بلاگ
بایگانی
- خرداد ۱۳۹۸ (۲)
- بهمن ۱۳۹۷ (۵)
- مرداد ۱۳۹۷ (۲)
- تیر ۱۳۹۷ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۱)
- فروردين ۱۳۹۷ (۳)
- اسفند ۱۳۹۶ (۲)
- بهمن ۱۳۹۶ (۲)
- دی ۱۳۹۶ (۴)
- آذر ۱۳۹۶ (۲)
- آبان ۱۳۹۶ (۳)
- مهر ۱۳۹۶ (۴)
- شهریور ۱۳۹۶ (۴)
- مرداد ۱۳۹۶ (۵)
- تیر ۱۳۹۶ (۴)
نیامدی!
و من
حال شاهزاده‌ای را دارم
که موقع مرگ پدرش
انقلاب شد
«بهنام عبداللهی»
۰ نظر
۱۸ دی ۹۶ ، ۲۱:۱۹
از قلب شکسته‌ام
با دوربینی ساده عکس بگیر
دوربینی که نه بتواند به عمق فاجعه پی ببرد
نه دردهایم را عریض‌تر نشان دهد
عکسی بگیر
که تنها در کتاب‌های علوم انسانی
قابل بحث باشد
«بهنام عبداللهی»
۱ نظر
۲۳ آذر ۹۶ ، ۲۰:۲۸
وقتی می‌آیی
برایم محبوب‌ترین کتابت را بیاور
همان را که ساعت‌ها
به چشمانش چشم دوخته‌ای.
می‌خواهم به غیرمستقیم‌ترین شکل ممکن
تو را بخوانم.
«بهنام عبداللهی»
۱ نظر
۰۶ آذر ۹۶ ، ۰۹:۰۵
اگر بگویم آسمان پشت این پنجره‌ها
همیشه آبی‌ست
دروغ نگفته‌ام
اگر بگویم قدم زدن در این خانه آرامت می‌کند
دروغ نگفته‌ام
حتی اگر بگویم گل‌های شمعدانی بدون آب زنده می‌مانند
دروغ نگفته‌ام
اما اگر بگویم دروغ نگفته‌ام
دروغ گفته‌ام
ما دیوارهای این بنا را
آجر
آجر
آجر
اشتباه نچیده بودیم
ما
جرخوردگی‌های روی دیوار را
آجر خوانده بودیم
«بهنام عبداللهی»
۰ نظر
۱۱ آبان ۹۶ ، ۱۳:۴۶
دست تو را
به دست بهار سپردم
تعجبی ندارد
آبی که پشت پایت ریختم
از آسمان می بارد!
باید از حال درخت ها می فهمیدم
کاسه ای زیر نیم کاسه است
باید می فهمیدم
دست بهار و پاییز در یک کاسه است
«بهنام عبداللهی»
۰ نظر
۰۵ آبان ۹۶ ، ۰۹:۰۲
تمام هوا مال تو
نفس بکش
دم... بازدم
من هوای بی‌تو را چه کنم؟
غم... بازغم
«بهنام عبداللهی»
۰ نظر
۲۴ مهر ۹۶ ، ۱۹:۳۴